Auteur: Rob Böhm
Diep in de bossen van Forst Zinna-Jüterbog-Keilberg staan de vijf mannen van Action2 bij elkaar. Wat onwennig houden ze hun wapen, een Clock 4e generatie in hun handen. Steinhauer, de man met de meeste ervaring met vuurwapens legt aan de anderen uit hoe het wapen werkt, hoe de houder geladen moet worden met munitie en hoe de volle houder in het wapen wordt gestoken. Daarna laat hij zien hoe je het wapen tijdens het schieten moet vasthouden zonder jezelf te verwonden. Als hij klaar is met zijn uitleg doet hij een schietbeurt voor. Het knallen van de schoten klinkt ver in het bos door. De groep gaat naast elkaar staan en ieder schiet ongeveer vijftig patronen. Als ze na een uur daarmee klaar zijn, kijken ze elkaar aan. Door de adrenaline staan ze helemaal op scherp.
De knallen van de schoten bereiken ook een jagershut, zo’n driehonderdvijftig meter verderop. In de hut is een jachtopziener juist aan het koffiezetten na zijn controletocht door het bos als het schieten begint.
“Wat is dat in godsnaam”, zegt hij tegen zichzelf, “het lijkt wel oorlog. Dat kunnen nooit stropers zijn.”
Hij trekt zijn jas weer aan, neemt zijn jachtgeweer over de schouder en loopt in de richting van de schoten. Door zijn kennis van wapens en munitie weet hij dat er geschoten wordt met pistolen. De dodelijke draagkracht daarvan schat hij op ongeveer vijftig meter. Naderbij gekomen slaagt hij erin om door zijn verrekijker vijf mannen op een rij te zien staan. De laatste schoten galmen, waarna het geluid wegsterft. Met zijn mobiele telefoon maakte hij een aantal foto’s van het vijftal. Het is duidelijk dat dit geen gewone groep is die wat aan het schieten is. Nee, dit is een gevaarlijk stel mensen. Hij besluit zich behoedzaam terug te trekken en vanuit de jagershut contact op te nemen met de lokale politie.
Ondertussen keren de vijf zich om en vertrekken in hun auto’s uit de bossen richting Nederland. Het uur ‘U’ komt naderbij.
De gewaarschuwde politie weet niet goed wat ze met het bericht van de jachtopziener aan moet maar besluit om de foto’s door te sturen naar het Bundes Ambt in Berlijn. Een oplettende agent herkent Dieter Mansfield als één van de vijf mannen op de foto en meldt dat bij zijn baas, die op zijn beurt Reinder Mai inseint.
Onmiddellijk worden de foto’s in Frankrijk, België en Nederland verspreid.
